Odc.4 "Choroba"

Wszyscy próbowali usiąść tak żeby było im wygodnie.

No niestety nie udało im się to :’(

- Wiesz co Micro. Jesteś naprawdę wkurzający – powiedziała Mei.

- Spokojnie Mei, to nie jego wina – odparł D’jok.

- Nie o to chodzi –

- To o co ? –

- Nie widzisz co on robi ? –

Mei wskazała Micro ice, który przyczepił się do jej nogi i mówił : „Boję się, boję się” –

-Boże, ale suchar – powiedziała Mei.

- Micro, ogarnij się ! –

Micro puścił nogę Mei.

- Nie da się spać na tych deskach – powiedziała Tia.

- To co teraz ? –

- Niee wiem – Mei popłynęła łza po policzku.

D’jok otarł łzę z twarzy dziewczyny i mocno ją przytulił.

Mei od razu się uśmiechnęła, ale to i tak nic nie dało. Przecież nie mieli gdzie spać.

- Dobra ja wracam – oświadczyła Mei.

- Ale przecież jest ciemno jak w…ee..znaczy jest ciemno –

- I co z tego ? Nie mam zamiaru tu dalej siedzieć –

- Ja też pójdę – powiedział D’jok – nie może iść sama.

- Ktoś jeszcze idzie ? –

Wszyscy podnieśli ręce.

SK wyruszyli.

Było bardzo ciemno, ale i tak twardo szli w kierunku Akademii.

Kiedy tak szli, nagle przed nimi ukazał się kościotrup (pewnie wiecie o co chodzi :D).

Mei i Tia aż krzyknęły.

- Nie musisz nas straszyć –

- Cały czas byłem za wami –

- Ale my się nie patrzymy do tyłu no wiesz Sandlerman :D( Sandlerman – facet w garniturze bez twarzy, zabija ludzi . Gdy ktoś się obróci od razu zabija)

- Co wy robicie o tej godzinie w lesie ? Zgubiliście się ? –

- Nie no wiesz…grzybki zbieramy -,- -

- Nienawidzę tej Twojej ironii –

- A ty co tu robisz ? –

- Grzybki zbieram –

Złowroga mina Mei :

- JAKE ! –

- A przejeżdżałem –

- Skoro tu jesteś to pewnie czeka mnie niebezpieczeństwo –

- No w sumie to nie. Miałem wcześniej ostrzec Micro przed tą wiewiórką, ale korki były, ale żeby nie było to mówię Ci teraz. Uważaj na wściekłą wiewiórkę

- Ale ma gość refleks – powiedział Micro.

- Przynajmniej jestem wyższy –

- Stary, popatrz na siebie. Jesteś kościotrupem !!! –

- Bez komentarza –

- A coś jeszcze chcesz mi powiedzieć ? – zapytała Mei.

- Nie, lecę już. Cześć –

Jake zniknął i nikt nawet nie domyślił się kiedy.

SK bez słowa poszli dalej. Kiedy już doszli do Akademii, przy wejściu stał wściekły Arch.

- Gdzie wyście byli ?! –

- Na spacerze – powiedział Micro.

- Przez 4 godziny ? –

- Micro zaprowadził nas do lasu i się zgubiliśmy –

- Aha Micro, to wszystko wyjaśnia. DO POKOI ! –

Wszyscy rozeszli się do pokoi. Mei od razu weszła pod prysznic, a D’jok włączył holo-TV. Nagle zobaczył zapowiedź meczu Shadows – Red Tigers.

- Mei ! –

- Tak ? –

- Dlaczego ostatnio nie graliśmy żadnych meczy –

- Nie wiem. Archa zapytaj –

- Jutro to zrobię –

Po 5 minutach Mei wyszła odświeżona i piękna (nie wiem dlaczego piękna, ale tak mi się napisało).

- Jak zwykle pięknie wyglądasz –

Mei usiadła na kolanach rudowłosego i zaczęli się całować.

- Trzeba iść spać. Jutro mamy trening – powiedziała Mei.

- A było tak miło –

Mei zeszła z kolan D’jok i szybko wlazła pod pościel.

D’jok położył się obok i objął swoją dziewczynę.

Na drugi dzień Mei czuła się okropnie. Gardło ją bolało, głowa. To znaczy tylko jedno : GRYPA.

- O matko – narzekała Mei – wszystko mnie boli.

D’jok przyłożył dłoń do czoła Mei.

- Mei ! Ty masz gorączkę –

- Jak bym słyszała swoją mamę –

- Musisz iść do Dame Simbai –

- Niee…Już mi lepiej –

- Ale żeby nie było, że na treningu poczujesz się gorzej –

- Dobrze, mamo -,- -

Mei szybko się ubrała i razem z D’jokiem wyszła na korytarz.

Ledwo, ledwo szła i na szczęście D’jok to zauważył.

- Mei, jesteś chora. Wracaj do pokoju –

- Niee… -

- Mei proszę. Jak Twój stan się pogorszy to…-

- Dobrze, dobrze. Wracam –

Dziewczyna szybko (tak szybko jak mogła) poszła do pokoju i się położyła.

Bardzo pragnęła zjeść pyszny rosołek swojej mamy ;D

Po godzinie D’jok wrócił do pokoju. Spojrzał na Mei, która spała, podszedł do niej i pocałować ją w (jej gorące) czoło.

 __________________________________________________________

Mam nadzieję, że rozdział wam się spodoba. Pod tekstem dodam kilka zdjęć, które doprowadziły mnie do bólu brzucha (ze śmiechu oczywiście) :