Odc.20 ''On jednak żyje''

Nagle z gabinetu wyszła Dame Simbaj i poprosiła Mei do środka. Długowłosa bardzo się zdenerwowała, bo nie wiedziała o co może chodzić Rocketowi. Po wejściu do środka, usiadła obok łóżka gdzie leżał chłopak i zapytała się :

- Too, co chciałeś ? – zapytała.

Rocket się nie odezwał.

- Halo. Powiedz coś –

- Czemu zabierasz mi Tię –

- Słucham ? Przecież Ci jej nie zabieram. To ty z nią zerwałeś –

- Przez Ciebie –

- O nie, nie. To ty całowałeś jakąś dziewczynę –

- Ona spędzała z Tobą więcej czasu niż ze mną –

- To już nie moja wina, że lubi moje towarzystwo –

Długowłosa wyszła z gabinetu i bez słowa powędrowała do swojego pokoju. A za nią D’jok, który nie wiedział co się dzieje z jego dziewczyną. Wszedł do pokoju i zobaczył Mei siedzącą na łóżku.

- Co się stało ? – zapytał.

- Szkoda gadać, ale z niego idiota –

- Co Ci powiedział ? –

- Że ja mu niby odbierałam Tię –

- Eee..co ? Przecież to on się całował z inną –

- Powiedziałam mu to, ale on mówił swoje –

- Nie przejmuj się – D’jok przytulił Mei.

Para siedziała tak przez 10 minut w ciszy, aż nagle do pokoju wbiegła Tia.

- Mei, Rocket dostał jakiegoś ataku histerii. Zaraz tu będzie. Mówił coś, że musi się Ciebie pozbyć, szybko trzeba uciekać –

- Jak to się mnie pozbyć ? –

- Nie wiem, mówił tak –

- O boże. I co teraz ? –

Nagle do drzwi pokoju, zaczął dobijać się Rocket. Mei, Tia i D’jok szybko wybiegli przez okno ( na szczęście pokój był nisko ) i szybko uciekli. Dotarli do Centrum Handlowego.

- Chyba uszliśmy z życiem – powiedziała Mei.

- Czy tam nie stoi Twoja mama ? – D’jok wskazał kobietę rozmawiającą z jakimś facetem.

- Tak, to ona. Ale co ona tu robi ? –

- Może trzeba zobaczyć o czym rozmawiają –

- Ja to zrobię –

Mei podeszła bliżej swojej mamy i zaczęła słuchać :

- Trzeba powiedziec mei, ze sie znalazłeś. Nie możemy jej okłamywac. Ona zawsze myślała, ze ty nie zyjesz-

Długowłosą przeraziły te słowa. Nie wiedziała kto tak nagle się odnalazł, ale szybko do głowy przyszedł jej ojciec. Nie mogła uwierzyć w to co słyszy.

- ale jak jej to powiedziec ? –

- nie wiem, wymysl cos. Ona musi o tym wiedziec –

- No dobrze, ale gdzie ona teraz jest ? –

- w akademii. Ale może zrobimy to jutro –

- dobrze –

Mei po tym jak już wszystko usłyszała, wróciła do przyjaciół :

- I co ? – zapytał D’jok.

- Mój ojciec żyje –

- Co ?! Ale jak ? –

- Nie wiem –

D’jok pocałował długowłosą :

- A kiedy Ci to powiedzą ? – zapytała Tia.

- Jutro przyjdą do Akademii –

- Ehh…ale teraz trzeba zadzwonić do Ahito –

- Po co ? –

- Żeby się dowiedzieć, czy Rocket już się uspokoił –

Tia zadzwoniła do Ahito, który od razu odebrał –

- Halo –

- Ahito, czy Rocket już się uspokoił ? –

- Tak, ale uważajcie –

- Na co ? –

- Na widok Mei szaleje –

- Dobrze wiedzieć. Zaraz będziemy –

Przyjaciele wrócili do Akademii. Od razu weszli do pokoju Mei, który wyglądał jakby przeszło w nim tornado :

- Co się stało ? – zapytała Mei.

- Rocket –

- Po co ja się w ogóle pytałam –

- Mei, musisz iść nocować do innego pokoju –

- Raczej w tym nie będę spać. Pójdę do D’joka –

Mei spakowała rzeczy, które ocalały po Rockecie i poszła z D’jokiem do jego pokoju. Oboje usiedli na łóżku i oglądali holo-TV. Nagle do pokoju wtargnął Rocket z nożem i zaatakował Mei. D’jok rzucił się na Rocketa, który odziwo był silniejszy. Na szczęście wygrał D’jok, który wyrzucił Rocketa z pokoju.

- Mei, nic Ci nie jest ? – zapytał.

- Nie, a Tobie ? –

- Nie –

D’jok i Mei przytulili się do siebie i po chwili zaczęli się całować.