Odc.26 ''Gdzie ten zasięg ?''

D’jok znalazł w kieszeni swój telefon. Szybko wybrał numer do Tii. Niestety nie było zasięgu :

- Holera – krzyknął rudowłosy.

- Co ? –

- Nie ma zasięgu –

- Świetnie -.- -

Chłopak próbował jeszcze 5 razy zadzwonić do Tii, ale cały czas nie było zasięgu. Jednak D’jok się nie poddał, więc wstał i od razu wyświetliła mu się jedna kreska. Rudowłosy jeszcze raz zadzwonił do Tii. Dziewczyna w końcu odebrała :

- Hę ? –

- Tia, musisz nam pomóc –

- D’jok ? Co się z wami dzieje ? Gdzie jesteście ? –

- W tym starym budynku, w pokoju z plakietką „ Pokój pana R „ –

- Ok. zaraz wezmę resztę i was uwolnimy –

Po tych słowach Tia rozłączyła się i przystąpiła do działania. Pobiegła do świetlicy gdzie SK oglądali holo – TV :

- Chłopaki, musimy pomóc D’jokowi i Mei –

- Co ?! Ale w jakim sensie ? – zapytał Thran.

- Ktoś ich tam uwięził –

- No to jedziemy –

SK szybko wsiedli w jakiś latający samochód ( durna nazwa ) i szybko ruszyli w stronę starego budynku. Jechali i jechali tym starym, latającym samochodem :

- Wiecie co, wywnioskowałem, że ten samochód to jakiś stary jest – powiedział Micro.

- Na serio ? Nie wiedziałam – odezwała się Tia.

Kiedy wreszcie dotarli do ruin, szybko pobiegli do pokoju z napisem „ Pokój pana R „ i od razu wzięli się za otwieranie klatki. Zajęło im to jakieś 15 minut. Po tej baaardzo trudnej pracy, wreszcie uwolnili Mei i D’joka. Niestety długowłosa była w bardzo złym stanie. Podczas czekania na Sk, zemdlała.

- Co jej jest ? – zapytała Tia.

- Zemdlała –

- Dlaczego ? –

- A co ja lekarz ? –

- No nie ważne –

SK wynieśli Mei do starego, latającego auta ( chyba muszę zmienić nazwę -.- )

I szybko odlecieli na tym cudzie techniki, kiedy u nas w latach : 2035 – 2067 powinny wyjść na rynek. Ale zmierzając do przygody D’joka i Mei to SK wrócili do Akademii. Szybko zanieśli dziewczynę do lekarki. Po jakiś 2 godzinach, dziewczyna się obudziła ze snu ( spokojnie, D’jok nie musiał jej całować. Chociaż dobrze by było ) i mogła wrócić do pokoju. Cały czas był przy niej D’jok.

- D’jok, nie musisz tu tak siedzieć przy mnie. Włącz Se holo – TV –

- Może masz racje –

I oczywiście w tym dialogu występuje kolejne dzieło techniki : HOLO-TV. To tak samo jak latające auta, powinny wyjść na rynek w latach : 2034 – 2075. Kiedy wy już będziecie umierać, wasze wnuki będą oglądać holo – TV. I znowu nie skupiłam się na opowiadaniu. Ekhem..więc tak : D’jok w końcu postanowił pójść do świetlicy. Oczywiście obiecał Mei, że zaraz wróci. Jednak ona martwiła się, że on za bardzo się nią przejmuje. No, ale nic..taka miłość. I znowu się nie skupiłam. Chyba nie dokończe tego opowiadania : No więc jak D’jok był w świetlicy ( kolejna durna nazwa ) Mei siedziała i malowała sobie paznokcie. Po jakiś 30 minutach, przyszedł do niej D’jok.

- Cześć piękna –

- Cześć –

- Nie nudzisz się ? –

- A mam wybór ? –

- Przepraszam –

D’jok usiadł koło Mei i objął ją ramieniem, ona wtuliła się w niego. I tak siedzieli oglądając holo – TV. Oczywiście było im super, ponieważ mogli być razem. Oni baaaaaardzo się kochali. Nigdy nie widziałam takiej kochającej się pary. Jak to się mówi : Miłość od pierwszego wejrzenia. Taaa, ale to zdarza się raz na milion, a wracając do naszej pary : Gdy tak siedzieli i oglądali horror, nagle wszedł do ich pokoju Micro :

- Siema gołąbeczki –

- Nie umiesz pukać ? – zapytała Mei.

- Najwyraźniej nie –

- Chcesz coś konkretnie –

- Owszem. Potrzebujemy D’joka –

- Po co ? – zapytał zirytowany.

- Booo..no nie ważne. Musisz ze mną iść –

- Ehh..no ok –

D’jok poszedł z Micro do świetlicy, gdzie czekał na niego Rocket.

CDN